Tradicionalna kuhinja po bakinom receptu - Konoba Ognjište 15 godina dočekuje goste osmijehom, rakijom i ukusnom ponudom (FOTO)

Jedinstven ugostiteljski objekat, opremljen u etno stilu i u potpunosti posvjećen njegovanju narodnih tradicija, nalazi se u podnožju Romanije, udaljen 5 km od Sokoca u selu Bjelosavljevići, na magistralnom putu prema Rogatici.

Konoba Ognjište od 2005. godine ugošćava ljubitelje domaćih gatsronomskih specijaliteta, a u svojoj ponudi sadrži tradicionalna jela: jagnjeće pečenje sa ražnja, teletinu ispod sača, puru s kiselim mlijekom, kajmak, sir i ostala jela po narudžbi. Ovaj kraj je poznat i po proizvodnji rakije od divljih krušaka koja se nalazi u ponudi konobe. Tradicionalnu nacionalnu zdravu hranu podarila je priroda, čovjek je oplemenio, a konoba Ognjište čuva je i servira sa zadovoljstvom i dobrobit svojih gostiju.

Maja Ećimović, vlasnik Ognjišta, ističe da su najčešći posjetioci konobe prolaznici, a sve češće i gosti koji najave dolazak i žele da borave u ovom ugostiteljskom objektu.

Ona navodi da su zbog širenja ponude izgradili drvenu kuću sa 18 ležajeva u blizini konobe, kolibu mljekaricu i više pratećih objekata u etno-stilu neophodnih velikom seoskom domaćinstvu.

- Odlučili smo da izgradimo i objekat za smještaj gostiju koji su poželjeli da prisustvuju pripremanju naše domaće rakije, druže se "uz veseli stroj", odmore od gradske vreve, oslobode od stresa boraveći na čistom vazduhu i netaknutoj prirodi - naglašava Ećimovićeva.

Ona kaže da je njena porodica ušla u ovaj posao sa nekoliko radnika, nazvavši radnju po mjestu okupljanja porodice i prijatelja, oko toplog središta kuće - ognjišta, simbolom porodične sreće pod kojim i danas opstaju sa sedam zaposlenih.

Od kukuruznog brašna koje melju u sopstvenom mlinu pripremaju cicvaru, kačamak i domaću projaru za koje koriste romanijski dimljeni kajmak, na način kako su to radile njihove bake. Kako ističe Ećimović, nekada je i sama proizvodila romanijski dimljeni kajmak u kolibi mljekarici izgrađenoj uz konobu, a sada u tom objektu pripremaju dimljeni masni sir za svoje goste.

Ećimović dodaje da se kod njih služe domaći sokovi koje ona svake sedmice proizvodi, uglavnom od šumskog voća otkupljenog od lokalnih sabirača sa područja Romanije.

Smatra da postoji ogroman potencijal Glasinca i Romanije u etno-turizmu i da se sve što je priroda dala ovom kraju može iskoristiti za privlačenje turista iz svih krajeva svijeta.

Prema njenom mišljenju, Sokolac bi bar jednom godišnje mogao da bude domaćin različitih sportskih manifestacija kao što su radničke igre većih preduzeća, s obzirom na to da ima sve potrebne terene, od čega bi koristi imala cjelokupna lokalna zajednica.